Op de grens van stad en land zijn 18 rijwoningen ontworpen voor de wijk Reitdiep, langs de rivier die voor Groningen eeuwenlang de enige open verbinding met zee vormde, met de rest van de wereld kortom. Het Reitdiep staat symbool voor de innige verweving tussen het agrarische ommeland en de op handel gerichte marktplaats van de stad: via het water vormden zij één economisch systeem. Dankzij het Reitdiep kon Groningen uitgroeien tot een op zich zelf staand centrum in een grote, weinig verstedelijkte regio, waar altijd op eigengereide wijze is vormgegeven aan stad en omgeving.

De klei van het Reitdiepgebied bleek ook de voedingsbodem voor wat een typisch Groninger traditie zou worden: baksteen. Al vanaf de dertiende eeuw vond de klei een weg naar de steenindustrie. Machtige steensluizen in de omgeving herinneren aan deze tijd, er ontstonden borgen en zelfs ‘kastelen’, naast boerderijen op kunstmatige heuvels, vaak ook aangelegd met klei, zoals het aangrenzende Kleiwerd. Zelfs militair was het Reitdiep van grote betekenis, tijdens de belegering van de stad door ‘Bommen Berend’ werden via het Reitdiep grote hoeveelheden soldaten en munitie de stad in gebracht.

Enigszins in contrast met de wijk die richting Dorkwerd groeit kent het Reitdiep dus een rijke geschiedenis, die nauw verbonden is met de landschappelijke gesteldheid van het ommeland. De voorname geschiedenis van de plek rechtvaardigt een voornaam ensemble en is gebruikt als vertrekpunt van het ontwerp: de klei als basis voor de baksteentraditie die Groningen kenmerkt. De karakteristieke kwaliteit van het Reitdiepgebied is ingezet voor de vormgeving van robuuste bakstenen gebouwen, passend bij de oorsprong en uitstraling van het cultuurlandschap en afgestemd op de overgang van stad en land die de wijk vertegenwoordigt.

Bronnen: luchtfoto – Google Maps.com, foto Reitdiep – Beeldbank, ansichtkaart, Groninger Archieven