Op de grens van één van de eerste middeleeuwse stadswallen is een compact appartementengebouw ontworpen, passend bij het in Groningen nog steeds actief nagestreefde beleid van een intens programmatisch en ruimtelijk stedelijk milieu. Nu de markt voor jongeren- en starterswoningen nauwlettend in de gaten wordt gehouden, leveren de binnenstedelijke opgaven voor kleine tot middelgrote appartementen een uitdagend ontwerpvraagstuk op. Op een beperkt grondgebied is zodoende gezocht naar de grenzen van de mogelijkheden, zonder de stedelijke context geweld aan te doen.

Het bestaande, charmante gebouw is als vertrekpunt voor het ontwerp genomen. Omdat het programma stevig wordt geïntensiveerd, is de basisplattegrond zo klein mogelijk gemaakt, waardoor de toename in volume de directe omgeving aan de achterzijde niet onnodig nadelig beïnvloedt. Niet in de diepte van de kavel maar in de hoogte van de bouwenvelop is geprobeerd het voorziene aantal woningen op een slimme manier verticaal te organiseren. Het ontwerp van de gevel volgt deze lijn. De bestaande woning heeft een mooi uitgewogen gevelcompositie, een begin twintigste-eeuwse vernieuwing die kenmerkend is voor die periode.

De indeling en geleding van deze typisch Groninger baksteen-traditie is inspiratie geweest voor de nieuwe gevel als geheel: de principes van de bestaande gevel zijn letterlijk op grote hoogte gebracht, de bescheiden maar verfijnde variatie in staand en liggend metselwerk is als uitgangspunt genomen en de kenmerkende erker tot een karakteristiek van het ontwerp gemaakt. Als een robuuste wachttoren staat het appartementengebouw op de ruimtelijke overgang van de middeleeuwse en moderne stad, de kijkers in de richting van de ommelanden. Het bouwwerk continueert daarmee een programmatisch zowel als ruimtelijk eeuwenoud patroon: een compacte en veelzijdige stedelijke ontwikkeling.

Bronnen: luchtfoto en streetview – Google Maps.com