Een nog onbebouwde maar prachtige landschappelijke omgeving en een functioneel onbepaalde toekomst bepaalden samen de context van het nieuwe havengebouw in Blauwe Stad. Voor een onduidelijke termijn staat het paviljoen met restaurant, havenkantoor en het projectbureau van Blauwe Stad in een nog te ontwikkelen gebied, waar het zich mogelijk tot centrum van de voorziene woningbouw vormt. Omdat een toekomstige functieverandering voor de hand ligt, is de opgave zo opgevat dat het gebouw in alle scenario’s een vanzelfsprekende relatie met de omgeving aangaat.

Hoewel het paviljoen als een opvallende verschijning is vormgegeven, versterkt het de aandacht voor de landschappelijk kwaliteit van de omgeving, in plaats van deze op zichzelf te richten. Het gebouw voegt zich in de context als een bakstenen fort, sculpturaal van karakter, begaanbaar tot op het dak, waardoor het uitnodigt om te beklimmen en verkennen. Vanaf het dak van het paviljoen is de kwaliteit en diversiteit van het omringende landschap goed te ervaren, waarbij de markante blauwe toren als uitkijkpunt op, zowel als oriëntatiepunt vanuit de omgeving fungeert.

De eerste huurders van het gebouw hebben het ontwerptraject op de voet gevolgd en van relevante bijdragen voorzien. Elke functie geniet maximaal van zicht op de omgeving, dat samen met een heldere routing en organisatie voor de karakteristieke vorm van het gebouw zorgt. Het ontwerp is zo opgezet dat functieveranderingen in de toekomst gemakkelijk te realiseren zijn. De typische vorm van het gebouw ondersteunt dit principe, aangezien rondom het gebouw verschillende beschutte buitenruimtes zijn gecreëerd.

Materiaalgebruik en detaillering zijn zo veel mogelijk op de natuurlijke context geïnspireerd, stoer en stenig aan de landzijde, licht aan de waterzijde door de toepassing van hout. Er zijn speciale bakstenen voor de gevel ontwikkeld, variërend in groef, alsof het paviljoen letterlijk uit de klei van de omgeving is getrokken. De groeven nemen hoger op de gevel toe, waardoor het pand naar boven toe verfijnt en een daadwerkelijk tastbare ervaring van het omringende landschap is geworden.